
A paixón é unha forza que nos motiva é unha enerxía que nos inváde e nos da motivos para perseguir os nosos soños e anhelos.Sen ela non existiría artistas , nin empresarios, nin profesinais..etc xa que a paixón é a que nos incita a perdernos na tarefa que facemos, a entregarnos por completo ó que nos desperta ese sentimento, é
o que nos convirte no mellor que podemos ser.
No campo da psicoloxía, a paixón é unha expresión da conducta, vehemente, entusiasta e frecuentemente incontrolada que ocupa a atención da persona e predispona hacia un comportamento en pro dun obxectivo
A paixón pon sabor a nosa vida fainos disfrutar dela, danos pracer e pon o noso alcance motivos para facer as cousas. Na paixón está a motivación a paixón é entusiasmo.
Ser apaixoados encóntrase estreitamente vinculado a comportarnos de maneira máis emocional que racional.
A meirande parte das persoas cando falan de ser apaixonados fan referencia ó amor, ó sexo, ás relacións de parella. Ser apaixonados está emparentado co corazón, coa alma. Pódese ser apaixonado dalguhna causa, dunha forma de ser ou de alguhna tarefa, oficio ou profesión. "Ser apaixoados" é vital sempre que se establezca o contrapeso co "ser racional", á vez.
Se eliminamos a paixón perdemos o disfrute de estar namorados, a sensualidad e a voluptuosidade do sexo, o goce da beleza, a satisfacción de facer o ben, o agrado e o regocixo de crear, ás gañas de loitar polo que cremos xusto. A diversión, a aventura, a felicidade.
Pero a paixon tamén ten a súa cara máis oscura e se excluimos por completo a racionalidade, a paixón pódenos levar o sufrimiento, a dor, á desgracia e ó infortunio.
Así e todo non perdamos a paixón pola vida e por vivir..