Moitas persoas síntense impulsadas a ser o que no son, ser un mesmo implica o risco enorme de non ser aprobado, de non ser queribles, mostrarnos tal cual somos, pode ser obxeto de críticas, reais ou imaxinarias do resto da xente que nos mira, ou polo menos creemos que nos miran.
Se vemos unha revista de moda, a súas tapas xeralmente devólvennos imaxes, que polo común, non se asemellan a nos, mozas moi delgadas, bonitas e sonrintes, homes ben formados e exitosos, familias felices e sen ningún problema aparente, xente vacacionando en verdadeiros paraisos, pero o mesmo sucede se vemos a publicidade do cine, a televisión, os posters publcitarios da rúa e nin falar das vidrieras de roupa de última moda, onde algúnhas tallas practicamente non existen, a nosa mente empeza a creer que hai algo malo en ser como somos, para ser realmente felices, para ser alguén exitoso e querido, debemos alcanzar ese modelo idealizado de esa soñanda tapa de revista ou ese spot publicitario, entón cómo se pode estar ben sendo un mesmo?
A mirada do outro, a opiniónn do outro, o inconciente desexo de aprobación, a necesidade de ser queridos, son, tal vez sen sabelo nos mesmos, os maiores inimigos do noso benestar, algo que non nos permite ser un mesmo, e polo tanto non nos permite ser realmente felices aquí, agora e tal cual somos.
É importante valorarse un mesmo , a nosa opinión persoal, equivocada ou non é xusto iso, a nosa opinión, os nosos gustos, os nosos desexos, os nosos pensamentos, os noso conceptos morais, políticos e relixiosos, non teñen por que coincidir coa do resto das personas e teñen a maravillosa virtude de ser NOSAS, se o resto as comparte ben e se non as comparte, ben, tampouco deberiamos impoñelas a outros, simplemente é bo disfrutar do que é propio.Se descubrimos que estabamos equivocado nalgo, significa que dalgún xeito medramos como persoas.Ó descubrir o enorme beneficio de ser un mesmo, á aprobación e a opinión do outro vai a deixar de importar
