Toxicidade

Considerome unha persoa optimista que sempre trata de ver o lado positivo das cousas, por iso mesmo sempre crein que o ser humano era bo por natureza.Pero ultimamente esta crenza miña estase tambaleando de forma importante, posiblemnete era un pensamento un tanto inxenuo que o paso do tempo e as experiencias vitais se van encargando de cambiar, tal vez sexa un proceso natural. Polo tanto, a miña conclusión e de que sí que hai xente mala, dañina que disfruta danando e destruindo os demáis e quizais e so quiezais esto non sexa así porque a "vida os fixo así" senon porque por natureza son tóxicas.As persoas tóxicas existen non son un conto chino.
Os especialistas ofrecen algunhas características que definen ás personas con comportamentos tóxicos: o que destila un odio visceral, o que disfruta coa humillación do outro, o que avasalla a un semellante, o que busca manipular con mentiras, o que agrede innecesariamente e desvaloriza ó outro para sentirse ben él, o que dana con intención sen xamais propoñer unha reparación, o que incomoda coas súas imposturas, o envidioso de todo o alleo e o que urde os problemas para acercar despois as súas solucións, o que so se fixa no negativo, o que sempre quere estar por encima do resto sen importar a quen dana, o que fai mal con premeditación e alevosía....
E coidadiño que unha persoa con poder non sexa un tóxico destes....que non é infrecuente.

Meme

Ata min chegou este meme rebotado dende a Cova do Raposo..e aí o vai logo..


Canto tempo levas como blogueiro?
Levo de blogueira ano e medio máis ou menos.Dende abril do ano pasado

Como coñeciches a existencia dos blogues?
Pois non sei moi ben como foi, lembro de ver algunha reportaxe na tele sobre os blogues e co tempo xente que coñecía foi tendo o seu propio e aficcioneime a leer o que se escribía neles.

Cinco blogues que sigas diariamente ou con moita frecuencia?
Sigo con certa asiduidade case todos os que teño enlazados.

Es lector anónimo dalgún blogue?
Sí, de vez en cando pásome por algún blogue que por un ou outro motivo me chama a atención, hai veces nas que remato asomando a patiña e outras so miro.

Algúns autores que che acorden especial simpatía.
Moitos por nombrar algúns: Marisa, Torreira, Cris, Chousa, Gaeron, Vitxuca, BRABIDO,Butterflieswhioutwins,Maribel-bel...e paro xa pero poderia seguir.....Ahh!!! e lembrarme da miña Maruxiña que xa non anda por aquí.

Con que cinco blogueiros irías de esmorga?
Seguro que moitos deles, faiseme difícil tamén ter que elexir pero a ver....con Vitxuca, con Cris, con Chousa, con C.C e con Merce.
Con que blogger pasarías unha noite de loucura sexual?
Esta pregunta non sei como respondela....uuff! Nin idea.. mmm!!..non respondo para non asustar nin ofender a ninguén. Pregunta compromitidiña.

Namorácheste algunha vez dalgún bloguer?
Eee! Namorarme? Non sei se namorada é a palabra pero si estiven bastante coladiña por un rapaz que resultou ter un blogue ben particular.

Estás satisfeito co teu blogue?
En xeral sí, senon non seguiría adiante con él.

Espallar este meme entre 3 e 5 blogues.
Puuff! Para que me meto eu nestes lios..a ver..pasareillo só a tres blogueiros: Isia, Gaeron e Marisa.Nin que decir ten que non hai ningunha clase de compromiso de seguir co meme.

Como xa fai tempo que non deixo algo de música, aquí queda unha canción de Vetusta Morla que ultimamente escoito moito.Canción con mensaxe, cada quen que a interprete como lle pareza.

Saúde e psicoloxía

A psicoloxía da saúde é unha rama da psicoloxía que nace a finais dos 70 basándose na idea de a enfermidade física é o resultado non só de factores médicos, senon tamén de factores psicolóxicos (emocións, pensamentos, conductas, estilo de vida, estrés) e factores sociais (influencias culturais, relacións familiares, apoio social, etc.). Todos estes factores interactúan entre sí para dar lugar á enfermidade.
Pódese observar frecuentemente que as enfermedades das persoas son unha forma de expresión que reflexan necesidades, conflictos, frustracións ou medos; que non se poden resolver adecuadamente por medio da conducta e que adoptan formas inadecuadas de canalización que se traducen como autocastigos.

Unha destas manifestacións son as enfermidades recurrentes ou as dores migratorias, que en xeral no revisten gravidade pero dan as molestias necesarias como para perturbar a vida.

Un malestar físico, indica un desequilibrio nunha área do corpo que suele ser moi representativo do conflicto que está afectando a persoa.

Por exemplo, os problemas de columna relacionanse coa rixidez de pensamento e o control; as dificultades dixestivas teñen que ver co non poder asimilar as cousas como son e simbolizan o fracaso do intento de modificalas para poder dixerilas; os trastornos coronarios relacionanse ca autoesixencia, co espíritu competitivo e apasixoado e coa hiperactivitividade;os problemas de cuello e garganta representan os conflictos entre a mente e o corpo.
Por outro lado, unha enfermidade mantén ocupada á mente nun novo obxectivo, que é curarse, que se toma como proxecto en ausencia dun plan de vida como persoa sana.

A xente ocupada, que está comprometida co seu traballo e lle ve sentido a súa vida, non ten tempo para enfermarse e polo xeral suele mantenerse saudable.
Todos os seres humanos poseen sensibilidade e en maior ou menor medida teñen a capacidade de emocionarse.

Existen distintos tipos de emocións, algunhas poden beneficiar á saúde e outras provocar serias enfermidades.

Emocións como o medo, o odio, a preocupación, a tristeza, o resentimento e o rencor, son perxudiciais para a saúde e diminuen a función do sistema inmunolóxico, fadendoo máis vulnerable ás enfermidades. En tanto que as emocións como o amor, a felicidade, o entusiasmo, a alegría e a esperanza, mantéñenos saudables.
O síntoma expresa a naturaleza básica dun paciente e a personalidade revela datos que fai posible unha prevención máis específica ou un tratamiento máis adecuado unha vez que a enfermedad se declara.
Mente e corpo están máis relacionados do que nos podemos chegar a imaxinar, sobre a nosa saúde inflúen moitos factores, podemos chegar a ter unha vida máis saudable, unha mellor calidade de vida se temos todos estes factores en conta e tratamos de melloralos.

Buscando sensacións

Algunhas persoas prefiren as situacións emocionantes, mentras que a outras lles gustan as menos excitantes, e outros individuos perciben e desexean unha gran cantidade de control sobre o que ocorre, mentras que outros deixan que as cousas ocorran, algúns teñen máis iniciativa e sempre andan cun plan na cabeza e movéndose de un lado para outro, mentras que a algúns lles costa tomar a iniciativa, son pouco emprendedores e pouco amigos dos retos, prefiren a rutina, a calma, o silencio e a soidade. Algúns son controladores e están pendientes dos detalles máis pequenos, outros simplemente deixan que as cosas pasen. A resposta a estas diferencias individuales encuentrase en teorías da motivación que explican por qué existen persoas extrovertidas, introvertidas, controladoras, buscadoras de sensacións.

Marvin Zuckerman, un psicólogo estadounidense, definiu un rasgo de personalidade ó que bautizou como “buscador de sensacións”.A búsqueda de sensacións é un rasgo definido como a búsqueda de variedade, novidade, complexidad e sensacións e experiencias intensas, así como a disposición a tomar riscos físicos, sociais, legais e financieros na búsqueda de tales experiencias.
As persoas que presentan este rasgo de personalidade teñen un marcado desexo de experimentar sensacións novas e intensas e son máis propensas a expoñerse a distintos tipos de riscos. Obserbouse, por exemplo, que nestas persoas as sensaciones fortes activan con maior facilidade as estructuras cerebrais relacionadas coa recompensa e a satisfacción. Polo tanto, un dos atractivos do risco son as poderosas vivencias que aporta: a impresión da caída libre, a sensación de velocidade, a exaltación que producen certas drogas, a aceleración do corazón ante o vértigo da aposta…

As personas que se sienten atraídas polo risco acostuman a ter a necesidade de vivilo todo e de gozar ó máximo cada momento. A atracción polo risco pode ir desde a afición a deportes ou actividades que conlevan certo perigo, a necesidade de poñer a proba as relacións, emprender conductas arriscadas, rozar a ilegalidade, provocar continuamente apuros económicos ou profesionais… ata actitudes autodestructivas como certas adiccións ó poñer en xogo; consciente ou inconscientemente, a vida propia e allena.