martes, 11 de mayo de 2010

Locus de control


O locus de control refierese á dirección do control que perciben os individuos sobre eles mesmos. Ou ben poden dirixir esta percepción á idea de que son eles os que controlan os seus actos e as consecuencias das súas accións (expectativa de lugar interno de control) ou, polo contrario, tenden a esperar que o control das súas accións e das consecuencias das súas accións se atope no exterior (expectativa de lugar externo de control).
É frecuente ver moitas personas que poseen un locus de control externo. Éstas, enfócanse con frecuencia en buscar quenes son os culpables das súas desgracias: que foron despedidos porque o xefe era un déspota, que os demáis non o aceptan porque lle teñen envexa ou que non gañou á lotería porque pasou por debaixo duhna escaleira.
As persoas con locus de control interno polo contrario asumen a responsabilidade de cada un dos seus actos, sendo conscientes de que tanto o bo como o malo que lles sucede está probocado dalgún xeito por eles mesmos.
Ter un locus de control externo non suele ser saudable, xa que non se asume a responsabilidade dos porpios actos ademáis de que tampouco son cosncientes de que eles son os que dirixen os seus pasos senon que en moitas ocasión o seu destino xa está marcado e so se teñen que deixar levar porque non hai nada que eles podan facer para cambiar o curso dos acotecementos.
Ter un locus de control interno pola contra é máis saudable, xa que da unha sensación de que cada cousa que che pasa é froito dos pasos que decidimos dar previamente, tanto para o bo como para o malo, se ti es quen de dirixir a túa vida acabaras chegando onde te propoñas.Esto tamén ten a súa contrapartida e é que se nos imos os extremos, alguén que teña un locus de control interno excesibamente marcado poida que se responsabilice en exceso de todo aquelo que lle aconteza sen ser consciente de que hai variables externas a un mesmo que en moitas ocasión non se poden prever nin controlar.

7 comentarios:

  1. No mundo no que vivimos
    é facil perder o control.
    Espero que o meu locus
    de control sexa interno
    pero non en exceso.

    Aprendo moito coas
    túas entradas.

    Biquiños

    ResponderEliminar
  2. Eu debo parecerme á Torre de Pisa. Penso que o teño (a localización do control; que por aquí hai moit@ malpensad@...) un tanto descentrado.

    En todo caso, hai ocasións nas que a culpa dos males todos -cando non é do goberno- é do meu xefe!!!. E non me digas que non; que o sei eu ben...

    Un bico sen control

    ResponderEliminar
  3. Marisa: moitas gracias.Son cousas que eu tamén aprendín e que me parecen interesantes.
    Un bico moi grande
    Chousa;A culpa e todo do goberno....e dos xefes...ainda máis, jajajaja eu estou contigo.
    Un bico descontrolado.

    ResponderEliminar
  4. Creo que, por o de agora, controlo os meus propios actos. De feito avegadas, por non dicir a miúdo, peco de túzaro. Pero sonche así, gosto de saber que si cometo un erro e por a miña causa. Bicos a moreas.

    ResponderEliminar
  5. Siempre encuentro cosas diferentes en tu blog... Un placer pasar a verte.


    Saludos y un abrazo enorme.

    ResponderEliminar
  6. No salió mi comentario de esta mañana?
    Vaya, con la parrafada que solté... Nada, te decía básicamente que muy interesante (como siempre) especialmente la idea de la importancia de aceptar los propios actos.

    Besos!

    ResponderEliminar
  7. An: eso é bo, da certa seguridade ser o dono dos teus actos, tanto para o bo como o para malo.Ti es quen elixes e quen padeces as consecuencias, boas ou malas.
    biquiños.
    La sonrisa: muchas gracias, un placer que te pases siempre que te pases ha hacer una visita.
    Besos y abrazos.
    Cris:pues no debió de aparecer, yo no lo vi :).
    Muchas gracias,a mi también me resultó curioso e interesante cuando lo estudié. Creo que a veces puede ser util pararte a pensar ciertas cosas.
    Un besote.

    ResponderEliminar