viernes, 11 de junio de 2010

Fixéronnos creer


Aquí vos deixo un texto do grande John Lennon o que me parece dunha gran sabedoría, eu non podería estar máis de acordo con él.

“Nos hicieron creer que el “gran amor”, sólo sucede una vez, generalmente antes de los 30 años. No nos contaron que el amor no es accionado, ni llega en un momento determinado. Las personas crecen a través de la gente. Si estamos en buena compañía, es más agradable.

Nos hicieron creer que cada uno de nosotros es la mitad de una naranja y que la vida sólo tiene sentido cuando encontramos la otra mitad. No nos contaron que ya nacemos enteros, que nadie en la vida merece cargar en las espaldas, la responsabilidad de completar lo que nos falta.

Nos hicieron creer en una fórmula llamada “dos en uno“: dos personas pensando igual, actuando igual, que era eso lo que funcionaba. No nos contaron que eso tiene nombre: anulación. Que sólo siendo individuos con personalidad propia, podremos tener una relación saludable.

Nos hicieron creer que casarse es obligatorio y que los deseos fuera de término, deben ser reprimidos. Nos hicieron creer que los y las modelos y la gente con dinero son más amados.

Nos hicieron creer que sólo hay una fórmula para ser feliz, la misma para todos, y los que escapan de ella están condenados a la marginalidad. No nos contaron que estas fórmulas son equivocadas, frustran a las personas, son alienantes, y que podemos intentar otras alternativas.

¡Ah!, tampoco nos dijeron que nadie nos iba a decir todo esto…… cada uno lo va a tener que descubrir solo. Y ahí, cuando estés muy enamorado de ti, vas a poder ser muy feliz y te vas a enamorar de alguien.

Vivimos en un mundo donde nos escondemos para hacer el amor…

… aunque la violencia, se practica a plena luz del día.

9 comentarios:

  1. Todo ten moito sentido; pero a reflexión final é potente de moito carallo.
    Non vou dicir que me apeteza follar tendo unha lexión de voyeurs diante (ou detrás); pero dende logo podo asegurar que prefiero ver follar antes que mirar -poñamos por caso- calquer telexornal de hoxe...

    Bicos

    ResponderEliminar
  2. Dios mio, es un texto precioso...

    ResponderEliminar
  3. Chousa: jajajaja non, nin me apetece que me miren durante esos menesteres.É unha boa reflexión esta última que realmente ten moito sentido...sobre todo porque parece que estamos moi afeitos a ver violencia case sen inmutarnos....
    Bicos
    Butterflies: a mi también me gusta mucho por eso me apeteció compartirlo con vosotros.
    Un besote grande

    ResponderEliminar
  4. Tes razón, palabras
    dun sabio,
    empezaremos por
    querernos para poder
    querer ós demáis,
    pouco a pouco iremos
    descubrindo o mundo
    que queremos vivir.

    Biquiños

    ResponderEliminar
  5. Moita verdade hai aí. Por cuestións persoais e actuais este texto do gran Lennon chegoume moi fondo.
    Apertas.

    ResponderEliminar
  6. Boa elección Bolboreteira.....é certo que aínda hai moita xente que pensa así, moita máis da que pensamos...Coincido co Raposo a min tamén me tocou a fibra sensible por cuestións persoais...Beijinhos!!!!!

    ResponderEliminar
  7. Marisa: penso que se lle da pouca importancia o de quererse un mesmo.....pero si que a ten..por ahí empeza que os demais te queiran e respeten.
    un bico grande.
    Raposo: alégrome deso, espero que che serviran.....para o que sexa..creo que máis verdade non pode haber nestas verbas.
    Un bico grande.
    Vintxuca:Si, desgraciadamente moita xente segue crendo moitas desas cousas a gran maioria...para min este punto de vista ( o que comparto o 100%) pareceme que para moitos seria unha liberación.
    Alégrome tamén de que che chegase..son verbas dunha gran profundidade.
    Un bico grande.

    ResponderEliminar
  8. Es un texto tan bonito como cierto... Aunque yo me deje ya de creer todo eso hace muchos años...

    Besitos!

    ResponderEliminar
  9. Cris: yo también...ya no recuerdo cuando creia en esas cosas...
    Besis

    ResponderEliminar