Tomar decisións é difícil, pero é necesario, porque a dualidade existe e a realidade dalle liberdade ó home para facer eleccións. Pero tomar decisións as veces non é doado, sobre todo cando non tes claro o que queres facer.
O final ...........o indeciso cree que no elixe pero tamién está elixiendo, elixe non elexir.
Un conflicto é o resultado dunha falta de decisión interna e mantense latente, a veces toda a vida, por non poder enfrentarlo e tomar unha decisión.
A toma de decisión liberanos e permitenos seguir crecendo, porque o conflicto non resolto produce estancamento.
A filosofía oriental cree no destino e en que o estado máis perfecto de ser é cando a persoa se entrega ó que é e non toma máis decisións, deixándose levar sen opoñer ningunha resistencia, rendíndonos frente ós feios. Esta forma de pensar é unha filosofía da non acción.
Pero en Occidente é diferente, porque o home occidental cree en que o destino faino él mesmo coas súas decisións e que está condeado a elexir.
Aunque pareza contradictorio estos dous modos de pensar non son tan distintos, senon que se complementan.
Se creemos que existe un destino que non podemos cambiar ainda que o intentemos e que se vai cumplir fagamos o que fagamos, entón é inútil facer nada.
Pero se non creemos que exista o destino nin que a vida teña ningún propósito tampouco teremos a motivación para facer nada.
A vida é unha oportunidade independientemente de calquera especulación filosófica,e se aprendemos a Ver, a realidade mostranos que en todo hai un propósito, como desarrollarse e crecer; e que se eludimos ese propósito, a vida pode perder todo o seu significado.
As experiencias deixan a súas pegadas que moitas veces manteñese o longo de toda a vida condicionando todas as nosas decisións posteriores.
Os sucesos poden volver a repetirse porque temos a tendencia a facer sempre o mesmo, non porque estemos destinados a sufrir ou porque a xente sexa mala ou porque temos mala sorte.
Tomar decisóns forma parte da vida, acertar coa elección non é sempre posible, pero dos erros tamén se aprende...errar forma parte do xogo da vida, por iso hai que participar.
Eu son da opinión de que nesta vida, sobre todo en certas idades, do único que se aprende é dos erros, aprendes o que non queres. Pola miña banda prefiro tomar unha decisión equivocada que quedarme a velas vir.
ResponderEliminarBiquiños!
Somos tan eufemísticos, que aos erros acabamos por chamarlles "experiencia".
ResponderEliminarGustoume moito a foto que elexiches para este post. Penso que se axeita como rosca ó parafuso.
Saúdos dende a Chousa
Boas rapaces!!!
ResponderEliminarEste é un autotirón de orellas, a teoría seina ben..a practica...en fin!...indecisión non me falta as veces.
Maru:si, mellor arrepentirse do que fas que do que non fas.
Chousa: Benvido, e graciñas polo teu comentario..
Hay eufemismos para todo.. as veces apropiados outras innecesario.
Bicos!
Estou dacordo contigo
ResponderEliminartodo mundo comete
erros o importante
é aprender deles,
pero como di o refrán
o home é o único amimal
que tropeza duas veces
na mesma pedra.
¡Que se lle vai facer!
Si Marisa será por tropezóns, tropezas e tropezas ata caer da burra....a complexidade do ser humano...é o que hai.jajajajaja
ResponderEliminarUn bico moza!