Por unha mirada...

Ainda que forma parte da expresión facial, a mirada xoga, por sí soa, un papel importantísimo na comunicación non verbal.

“Quen non comprende unha mirada, tampouco entenderá unha longa explicación “ (Proverbio árabe)

A frecuencia coa que miramos ó otro é un indicador de interés, agrado ou sinceridade. A evitación da mirada ou o mirar ós outros só fugaz e ocasionalmente impide recibir retroalimentación, reduce a credibilidade do emisor e da lugar a que se atribúan a éste características negativas.Tamén unha mirada intensa e agresiva pode sen necesidade de palabras atemorizar e provocar rechazo.

O contacto ocular consiste na mirada que unha persona dirixe á mirada doutra persoa. Asi temos dous aspectos na mirada: a frecuencia coa que miramos o outro, e o mantemento do contacto ocular. O feedback é moi importante cando dúas persoas falan entre sí. O que fala necesitan ter a seguridade de que alguén o escoita, e os que escoitan necesitan sentir que a súa atención é tida en conta e que o que fala se diríxe directamente a eles. Ambos requisitos cúmplense cun adecuado uso do contacto ocular.

O contacto visual e as expresiones faciais dannos unha importante información, tanto social como emocional. En efecto, a xente –de maneira inconsciente- investiga a mirada e a expresión en busca de signos positivos ou negativos. En moitas situacións, o contacto ocular desperta fortes emocións.

Só cando dúas persoas se miran directamente ós ollos existe unha base real de comunicación, pero poden existir miradas variantes dependendo da relación entre esas persoas e o tipo de comunicación que se entabla entre elas.

Para entablar unha boa relación con outra persoa, debeselle mirar ós ollos entre un 60% e un 70% do tempo. Todo o menos a este intervalo, implica evitar a mirada do outro e, por tanto, certas dosis de ocultamento e deshonestidade.

Si a relación entre os interlocutores está limitada ó ámbito profesional ou dos negocios, é mellor evitar unha mirada directa, que pudera intimidar ó outro ó mostrar un exceso de confianza; por tanto, é máis correcto imaxinar un triángulo na frente da outra persona e dirixir a él a nosa mirada, o cal crea unha sensación de seriedade e franqueza.

A mirada social cae un pouco máis abaixo; o triángulo abarca dende os ollos ata a boca do interlocutor, creando unha atmósfera agradable.

Por último, a mirada íntima, fai un percorrido máis amplo dende os ollos ata o metón e, dende alí, hacia outras partes do corpo.Baixar a mirada por debaixo da cara tende a intepretarse como maior desexo de intimidade e pode facer que unha persoa,sobre todo se é muller se sinta nerviosa ou enfadada xa que pode ser interpretada como unha insinuación sexual(en moitos casos non desexada)

A dilatación das pupilas é un indicador de interés e atractivo. As nosas pupilas dilátanse cando vemos algo interesante. Ademáis gustannos máis as persoas que teñen as pupilas dilatadas que as que teñen pupilas contraídas. Desta forma no só se pode establecer a actitude dunha persoa hacia algo, xa que canto máis favorable sexa a actitud maior será a dilatación das pupilas, senon que é posible evaluar os cambios de actitudes a través do tempo mediante os cambios paralelos nas respostas das pupilas. A fiabilidade destas medidas ten que ver co feito de que non podemos controlar conscientemente a conducta das nosas pupilas.