Pechando capítulos

Sempre é preciso saber, cando remata unha etapa da vida. Se insistes en permanecer nela, máis alá do tempo necesario; perdes a alegría e o sentido do resto. Ou cerrando portas. Ou cerrando capítulos. Como se lle queira chamar. O importante é poder cerralos. O importante é poder deixar ir momentos da vida, que se van clausurando. ¿Terminou un traballo? ¿Rematou unha relación? ¿Xa no vives máis nesa casa? ¿Debes marchar de viaxe? ¿A amizade terminou? Podemos pasar moito tempo do presente “revolcándonos” nos porqués, e tratando de entender por qué sucedeu tal ou cuál feito. O desgaste vai ser infinito, porque na vida todos e todas, estamos abocados a ir pechando capítulos. A pasar a follaa. A terminar con etapas ou con momentos da vida, e seguir para adiannte. Non podemos estar no presente añorando o pasado. Nin siquiera preguntándonos por qué. O que sucedeu, sucedeu. E hai que soltar, hai que desprenderse.
Agora que chega un novo ano é un bo momento para soltar todos os lastres propoñerse novos retos e buscar novas ilusións, de pensar que querer é poder e de poñerse mans a obra para intenatar conseguir o que añoramos e esperemos para o novo ano.
Feliz 2011 a todos!