Pechando capítulos

Sempre é preciso saber, cando remata unha etapa da vida. Se insistes en permanecer nela, máis alá do tempo necesario; perdes a alegría e o sentido do resto. Ou cerrando portas. Ou cerrando capítulos. Como se lle queira chamar. O importante é poder cerralos. O importante é poder deixar ir momentos da vida, que se van clausurando. ¿Terminou un traballo? ¿Rematou unha relación? ¿Xa no vives máis nesa casa? ¿Debes marchar de viaxe? ¿A amizade terminou? Podemos pasar moito tempo do presente “revolcándonos” nos porqués, e tratando de entender por qué sucedeu tal ou cuál feito. O desgaste vai ser infinito, porque na vida todos e todas, estamos abocados a ir pechando capítulos. A pasar a follaa. A terminar con etapas ou con momentos da vida, e seguir para adiannte. Non podemos estar no presente añorando o pasado. Nin siquiera preguntándonos por qué. O que sucedeu, sucedeu. E hai que soltar, hai que desprenderse.
Agora que chega un novo ano é un bo momento para soltar todos os lastres propoñerse novos retos e buscar novas ilusións, de pensar que querer é poder e de poñerse mans a obra para intenatar conseguir o que añoramos e esperemos para o novo ano.
Feliz 2011 a todos!

TV

Deixovos aquí algúns datos sacados dun artigo sobre os efecto psicolóxicos que pode ter a televisión.

1.Ver televisión no requiere un esfuerzo mental especial, a diferencia de la lectura, por ejemplo. No implica esfuerzo por aprender, ni habilidad para adquirir: no exige inteligencia. Las personas se sientan frente al televisor, no como lectores se ponen frente a un libro —lo que requeriría un esfuerzo—, sino como espectadores, con una actitud totalmente pasiva. Las imágenes se ofrecen sin que el telespectador haga ningún esfuerzo, no requieren capacidad reflexiva o analítica alguna.

2.Frente al televisor estamos por debajo del estado de alerta normal en una persona. Por otro lado, tener la vista fija produce un estado cercano al trance, como de ensoñación. (Esto ha sido demostrado haciendo mediciones de la actividad eléctrica cerebral.) Por eso es que no filtramos la información y quedamos expuestos a la manipulación.

La acción de los estímulos recibidos desde la pantalla, y las sensaciones por ellos generadas en las áreas más profundas del cerebro, pueden producir estados de euforia o de temor, de alegría o de tristeza, placenteros o depresivos, sin que las personas que los viven sepan por qué se producen. La imagen televisiva entra en la mente de manera subliminal, es decir, sin ser percibida conscientemente.

3.Estudios arrojan datos escalofriantes , la violencia que transmite la televisión: las personas vemos cada semana un promedio de 670 homicidios, 15 secuestros, 848 peleas, 420 tiroteos, 8 suicidios, 30 casos de tortura y 18 casos de drogadicción. En 18 horas de programación se ven 1846 actos de violencia. Está comprobado que la violencia televisiva contribuye a formar conductas agresivas. Un medio que muestra acciones violentas, las desencadena.¿Sólo importan las audiencias?

4.Los medios de comunicación, cuya función debería ser la de informar y transmitir la verdad, pueden convertirse en manipuladores de la opinión pública cuando quienes los conducen comunican deliberadamente verdades a medias o falsedades. De hecho, los medios son usados para dirigir los sentimientos y las opciones de los telespectadores, oyentes, lectores y cibernautas.

Polo que destes datos se desprende parece que pasar demasiado tempo diante da caixa tonta non é especialmente bo.

Sentir unha mirada

Seguramnete a moitos de vos ocorreuvos algunha vez que mentres paseábades pola rúa ou estábades tomando algo nun bar (por poñer algún exemplo) pudestes sentir que alguén vos estaba observando e o xirar a cabeza constatar que efectivamente alguén tiña a mirada fixada na vosa persoa.
Este "fenómeno" foi denominado Scopaesthesia polo filósofo e biologo británico, Rupert Sheldrake e definiuna como a habilidade de distinguir cando somos observados. O termo scopaesthesia é a conxunción dós vocablos gregos: skopein, (mirar) e aesthesis, (sensación).
Para probar esta habilidade de certas persoas de recoñecer cando son observadas, Sheldrake someteu a un grupo de persoas a un experimento onde debían decidir cando estaban sendo observadas e cando non. Os resultados foron positivos: dun total de 200.000 experimentos os resultados mostraban que a xente percibía a mirada as súas espaldas nun porcentaxe moito maior ó que se produciría ó azar.
A pesar de que se coñece pouco acerca desta capacidade, a explicación máis frecuente que se da é que se pode tratar dunha capacidad "evolucionada" provinte dos animais e que puido habelos "axudado" ,dunha ou outra maneira, a aprender a evadir ós depredadores.

Sobre amar e sufrir

Recorda sempre unha cousa: é bo estar namorado; é unha gran virtude.

Se non flúe cunha determinada persoa, é mellor que flúa con outra, pero non te quedes estancado; do contrario, sufrirás e farás que a túa parella sufra, sufriredes os dous. E o problema é que se sufres demasiado, volveraste adicto o teu sufrimento. Entón empezarás a sentir unha especie de pracer no sufrimento e será moi difícil sair de aí.
Será un gran problema.
Osho

Triunfo

Deixar o mundo un pouco mellor do que o atopaches.....

haber xogado e rído con entusiasmo , haber cantado con pasixón,

saber que algunha vida respirou mellor porque ti viviches, iso é haber triunfado.

Ralph Waldo Emerson: escritor, filósofo e poeta estadounidense